تا اوایل قرن نوزدهم، زمانی که صنعت نساجی مکانیزه شد، خرید حوله حمام نسبتاً پرهزینه یا ساخت آن زمان بر بود.
سؤالی وجود دارد که این ملحفههای بهداشتی چقدر برای افراد عادی اهمیت داشتند، بالاخره حمام کردن در 200 سال پیش به اندازه امروز محبوبیت جهانی نداشت.
بیشتر حولههای قرن نهم مانند حوله پالتویی بزرگسال که باقی ماندهاند، در واقع، حولههایی هستند که احتمالاً در پشت یا بالای دستشویی استفاده میشدند.
مبلمانی که در روزهای قبل از لولهکشی داخل خانه، ظرفشویی و پارچ را با آب نگه میداشت.
بیشتر این حوله از کتانی طبیعی با دست بافته شده بود.
مجلات زنانه فانتزی و کاتالوگ های سفارش پستی دارای الگوهای کتانی رنگارنگ بافته شده با ژاکارد مخصوصاً قرمز و سفید هستند، اما اینها احتمالاً پارچه های دست و صورت هستند.
در دهه 1890 بود که پارچه تری نرم و جاذب تر جایگزین حوله کتانی ساده شد.
همانطور که صنعت پنبه در این کشور مکانیزه می شود، مواد حوله را می توان در حیاط و همچنین کالاهای تمام شده خریداری کرد.
در دهه 1890، یک زن خانه دار آمریکایی می توانست به فروشگاه عمومی برود یا از طریق پست سفارش حوله ترکی بافته، دوخته شده و لبه دار (پارچه تری) بدهد یا می توانست پارچه تری را در یار بخرد، آن را به اندازه مناسب برش دهد.
اندازه حوله حمام خانواده او را دوست داشت و خودش آن را سجاف کرد.
انواع حولهها در دسترس بود بافتهای پوشک، حولههای قلابدار، حولههای کرش عمدتاً از پنبه، زیرا تا دهه 1890 کتانی در این کشور به مقدار زیادی بافته نمیشد.
کارخانههای بافندگی تولید انبوه حولههای پارچهای تری را در پایان قرن نهم آغاز کردند و از آن زمان تاکنون آنها را به روشی مشابه تولید میکنند.
مواد اولیه شامل پنبه یا پنبه و پلی استر است که بستگی به ترکیب حوله در تولید دارد.
برخی از کارخانه های حوله، مواد اولیه اولیه، پنبه را در عدل های 500 پوندی (227 کیلوگرمی) خریداری می کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.