تفاوت بین یک صابون و شوینده مایع کلاسیک که با سورفکتانت های مصنوعی تولید می شود، حتی واضح نیست و همچنین تردیدهای زیادی در مورد فرآیند ایجاد صابون، دقیقاً “صابون سازی” وجود دارد.
امیدوارم این پست بتواند برای هر کسی که می خواهد درباره صابون از نقطه نظر منحصراً شیمیایی بیشتر بداند مفید باشد، آنچه در شیمی عمومی اول مطالعه شده است، در مورد “سیلوسترونی” روشن شود.
صابون کرمدار داو ویژگی های زیادی دارد و می تواند از پوست به خوبی محافظت کند.
از همه نظرات یا سوالات وبلاگ من همیشه استقبال می شود، از کسانی که واضح است که پست را تا آخر و بدون تعصب خوانده اند.
من صابون یا سایر لوازم آرایشی نمی فروشم، برای شرکت های صابون یا لوازم آرایشی کار نمی کنم، از صابون لباسشویی و نوار صابون استفاده می کنم اما نه برای تمام اعضای بدن.
صابون سازی، تبدیل چربی ها و روغن های گیاهی یا حیوانی به صابون.
این شامل هیدرولیز استرهای گلیسرول تشکیل شده توسط اسیدهای چرب بالاتر (روغن ها و چربی ها) است که در شرایط اساسی انجام می شود، گلیسرول و صابون از واکنش تشکیل می شوند.
در عمل، واکنش شیمیایی بین یک ماده بازی/قلیایی و اسیدهای چرب با منشاء گیاهی (روغن زیتون، روغن دانه، روغن پالم، روغن نارگیل و غیره) یا منشا حیوانی (پیه، خوک و غیره) منجر به تشکیل یک نمک (صابون) و یک الکل (گلیسیرین).
واکنش‌های شیمیایی طبق تعریف، تبدیل واکنش‌دهنده‌های اولیه به محصولات هستند، موادی کاملاً متفاوت از واکنش‌های اولیه در غیر این صورت یک واکنش شیمیایی نخواهد بود.
اگر از سود سوزآور (هیدروکسید سدیم: NaOH) به عنوان یک ماده قلیایی/پایه استفاده کنید، صابون یک نمک سدیم سخت خواهد بود، اگر به جای آن از پتاس سوز آور (هیدروکسید پتاسیم: KOH) استفاده کنید، یک پتاسیم نرم به دست خواهید آورد.
صابون سازی می تواند از طریق روش “گرم” یا “سرد” انجام شود، با توجه به ماهیت این دو فرآیند، در حالت اول محصول خالص‌تر و تمیزتر به دست می‌آید، در حالی که روش سرد سریع‌تر است و ممکن است ناخالصی‌های مواد اولیه باقی بماند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.