هدف از این تحقیق مقایسه و تجزیه و تحلیل عملکرد تکثیر، رشد و بازیابی این گونه ها پس از هرس و پیوند ریشه بود. ما 100 دانه در هر گونه کاشتیم و بقا و رشد نهال خرما پیارم را در یک دوره 63 روزه زیر نظر گرفتیم. پس از این، گیاهان را ریشه کن کرده و ریشه آنها را در فاصله 4.0 سانتی متری از پایه هرس کرده و پیوند زدیم.
ما بهبود آنها را طی 83 روز زیر نظر گرفتیم و سپس گیاهان را ریشه‌کن کردیم و داده‌های بالا و زیرزمینی را اندازه‌گیری کردیم، ریشه‌های آنها را در سه بعدی دیجیتالی کردیم و کسرهای زیست توده را محاسبه کردیم. با این اطلاعات، معادلات آلومتریک را برای تخمین کسرهای زیست توده و مدل‌های توزیع ریشه ایجاد کردیم.
نتایج نشان داد که Ricinus بالاترین قابلیت تکثیر را دارد. Jatropha و Ricinus پس از هرس ریشه و پیوند بهبودی مشابهی داشتند. مورینگا کمترین تکثیر و بهبودی پس از پیوند را داشت. در مورد داده های زیرزمینی، هرس ریشه در مورینگا بیش از سه برابر، در ریسینوس چهار برابر و در جاتروفا شش برابر تراکم ریشه را افزایش داد. با این وجود، این سه گونه سینی های ریشه طبیعی را حفظ کردند.
ریسینوس بلندترین و نازک ترین ریشه ها و بیشترین تعداد شاخه را داشت و پس از آن جاتروفا و در نهایت مورینگا با کمترین مقدار و کوتاه ترین و ضخیم ترین ریشه ها قرار گرفتند. ما به این نتیجه رسیدیم که این سه گونه به خوبی پس از هرس ریشه و پیوند بهبود یافتند، با استفاده از این شیوه‌ها، ساختار ریشه نهال کوچک خرما بهبود یافت.
کلمات کلیدی: مورینگا اولیفرا; Jatropha curcas; Ricinus communis; سیستم های ریشه
1. مقدمه
مورینگا اولیفرا لام. (Moringa)، Ricinus communis L. (Ricinus)، و Jatropha curcas L. (Jatropha) گونه‌های روغنی هستند که با کاربردهای صنعتی متعددشان شناخته می‌شوند در سطح دریا رشد می کنند، جایی که می توانند در دمای تا 40 درجه سانتی گراد و حداقل بارندگی سالانه 250 میلی متر دوام بیاورند.
ریسینوس در سرزمین‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری یافت می‌شود، جایی که میزان بارندگی می‌تواند به 400 میلی‌متر در سال و ارتفاعات از صفر تا 2300 مترمربع برسد. جاتروفا بومی آمریکا در نظر گرفته می شود، جایی که در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری با دامنه بارندگی 800-3000 میلی متر در سال، انواع خاک، محدوده دمایی 10.5 تا 32 درجه سانتی گراد و ارتفاعات تا 1000 متر مربع یافت می شود.
با این حال، هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که توانایی آنها را برای بقا و توسعه در شرایط محیطی یکسان و در شرایط استرس زا، مانند شوک پیوند، مقایسه کند. اگر قرار باشد این گونه ها به صورت مخلوط کاشته شوند یا زمانی که یکی از آنها، در میان سایرین، به عنوان یک محصول جدید جایگزین توصیه می شود، این داده ها مهم است. یکی دیگر از جنبه های قابل توجه این است که برای استقرار آنها، کاشت مستقیم مستلزم سرمایه گذاری بیشتر در آماده سازی زمین و مراقبت از نهال خرمای مجول در مزرعه است. بنابراین، رایج ترین عمل شامل تکثیر نهال ها در شرایط گلخانه و سپس انتقال آنها به مزرعه است.
این روش به طور منظم نیاز به استخراج ریشه ها از ظرف خود دارد، جایی که کسری از ریشه ها برای جلوگیری از خم شدن بریده می شوند . اگرچه توصیه‌های خاصی برای نحوه کوتاه کردن ریشه‌های این گونه‌ها وجود ندارد، اما مشخص است که این عمل باعث ایجاد “شوک پیوندی” می‌شود که یک وضعیت ناراحتی ناشی از آسیب‌های ریشه و نیاز گیاه به سازگاری با شرایط جدید است.
علاوه بر این، گزارش شده است که هرس ریشه می‌تواند نرخ رشد رویشی را در درختان و محصولات گونه‌های مختلف کاهش دهد، اما در عین حال، می‌تواند رشد ریشه‌های جدید را تحریک کرده و به بهبود زیست توده ریشه کمک کند .
بیوماس ریشه و مورفولوژی ریشه ظرفیت گیاه را برای جذب مواد مغذی و آب تعیین می کند و بر بقا و نمو آن تأثیر می گذارد. ریشه ها نیز از گیاهان حمایت می کنند. در نتیجه، یک سیستم ریشه قوی با مورفولوژی خوب، لنگرگاه گیاه را در برابر نیروهای ریشه کن، مانند بادهای شدید یا طوفان ها تسهیل می کند.
بنابراین، یادگیری در مورد رشد ساقه و ریشه پس از پیرایش و پیوند، دانش مهمی برای تعیین عوامل کلیدی برای استقرار موفقیت آمیز در مزرعه و تصمیم گیری در مورد اینکه کدام نهال شلیل زودرس برای موقعیت های خاص مناسب تر است، است. از این رو، مطالعه تکثیر، الگوهای رشد، و پاسخ به هرس ریشه و پیوند جاتروفا، مورینگا و ریسینوس به ما امکان می‌دهد قابلیت‌های طبیعی و استراتژی‌های خاص آنها را برای بهبودی از شوک پیوندی درک کنیم.
همچنین باید در نظر داشته باشیم که اصلاح ریشه می تواند ساختار ریشه اصلی گیاه را تغییر دهد. بنابراین، روابط بین داده های بالا و زیرزمینی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. حتی اگر مطالعاتی در این زمینه وجود داشته باشد
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.